O książce: 2006 / Wybitny izraelski pisarz David Grossman odkrywa fabułę biblijnego bohatera Samsona z nieoczekiwanej perspektywy. W swoim eseju ten potężny bohater i sługa Boży jawi się jako człowiek o subtelnej i wrażliwej duszy, skazany na odrzucenie i samotność. Obraz, który na przestrzeni wieków inspirował wielu artystów, kompozytorów i pisarzy i wszedł do świadomości narodu żydowskiego jako bohater narodowy, prowadzi autora, a po nim czytelników, do pytania: „Dlaczego ludzie tak często wybierają droga prowadząca do porażki, kiedy bardziej wszyscy potrzebują zbawienia? Dzieje się tak z jednostkami, ze społeczeństwami, z narodami; czasami wydaje się, że jakaś przygnębiająca cykliczność popycha je do ciągłego powtarzania swojego tragicznego wyboru… „Grossman nam to odkrywa. udręczona dusza biblijnego Samsona – dusza dziecka, uwięziona w ciele bohatera, spragniona miłości, ale skazana na samotność i odrzucenie szaleje w nim dwoistość jak ogień: monastycyzm i pożądliwość; ciało o gigantycznych mięśniach i „artystycznej” i wzniosłej duszy; dzikość zabójcy i świadomość, że jest on jedynie narzędziem w rękach jakiejś „Boskiej Opatrzności”… na zawsze ma pozostać obcym, a nawet wyrzutkiem wśród ludzi; i nigdy nie będzie mógł „stać się jak inni ludzie”.".